از قراردادهای جنجالی اشرف غنی تا اتهام غارت به طالبان
تاریخ انتشار: ۱۲ شهریور ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۶۱۲۴۱۶
به گزارش شفقنا، طالبان در روزهای اخیر قرارداد هفت معدن بزرگ افغانستان که شامل معادن آهن، جست، سرب، طلا و مس می شود را با شرکت های داخلی و خارجی امضا کرده است.
وزارت معادن طالبان اعلام کرده که این قراردادها به ارزش مجموعی شش میلیارد و 557 میلیون دلار امضا شده است.
شهاب الدین دلاور، سرپرست وزارت معادن و پترولیم طالبان گفته است که این قراردادها در راستای «خودکفایی» افغانستان امضا شده و سهم طالبان از آن بین 12 تا 65 درصد است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
طالبان همچنین گفته اند که با استخراج این معادن، زمینه کار را برای صدها نفر در داخل کشور فراهم می کنند و به این ترتیب و وضعیت اقتصادی این کشور بهبود خواهد یافت.
بر اساس بررسی های بین بین المللی، افغانستان دارای معادن ارزشمند از جمله مس، ذغال سنگ، آهن، طلا، نقره و لیتیوم است که ارزش آن تا سه هزار میلیارد دلار تخمین زده دشده است.
قراردادهای معادن در افغانستان، همواره بحث برانگیز و جنجالی بوده است و مقامات حکومتی بارها متهم به فساد در عقد این قراردادها شدهاند.
«قراردادهای جنجالی اشرف غنی»در زمان حکومت اشرف غنی، رئیس جمهور پیشین افغانستان نیز، مسئله استخراج معادن این کشور بارها جنجالی شد و بررسی ها نشان داد که شماری از قراردادها، به صورت غیرقانونی امضا شده است.
در اواخر سال ۲۰۱۹ میلادی یک شرکت آمریکایی موسوم به (SOS International) یا به اختصار (SOSi) که با دستگاه نظامی و اطلاعاتی ایالات متحده پیوندهایی دارد، دسترسی انحصاری به معادن مختلف در سراسر افغانستان یافت.
اشرف غنی، رئیس جمهور پیشین افغانستان، به یکی از شرکت های زیر شاخه این شرکت آمریکایی موسوم به «Southern Development» که به (SODEVCO) معروف است حق خرید سنگ معدن استخراجشده با دست را داد.
بعدتر، تحقیقات پروژه جرایم سازمان یافته و فساد نشان داد که حشمت غنی، برادر اشرف غنی، سهم قابلملاحظه ای در شرکت Southern Development دارد و دفتر افغانستان آن یک کارخانه فرآوری مواد معدنی را در حومه کابل اداره می کرد.
در یک مورد دیگر، اشرف غنی، در سال 1397 خورشیدی استخراج معدن نمک غوریان هرات را ممنوع اعلام کرد و به تبع آن قرارداد استخراج این معدن با یک شرکت داخلی موسوم به «ناصر امید» باطل شد.
اما بررسی ها نشان داد که با وجود صدور حکم ممنوعیت استخراج این معدن از سوی اشرف غنی، استخراج آن همچنان ادامه داشته است.
بررسی ها نشان داد که سالانه ده ها میلیون افغانی پول از استخراج غیرقانونی و غیرمعیاری این معدن به جیب طالبان، افراد مسلح غیرمسئول و و افراد زورمند واریز می شود.
پس از افشای این امر، وزیر پشین معادن و پترولیم افغانستان با 18 نفر از کارمندان ارشد این وزارت به دادستانی معرفی شدند، اما پرونده آنها هیچگاه بررسی نشد و نتایج آن نیز برای مردم اعلام نشد.
بسیاری دیگر از قراردادهای استخراج معادن افغانستان در دوره حکومت اشرف غنی جنجالی شد و نهادهای بررسی کننده، از جمله دیده بان شفافیت افغانستان، آن را غیرقانونی و آلوده به فساد خواندند.
«طالبان و حراج معادن»طالبان از زمان تسلط دوباره بر افغانستان، تمرکز عمده خود را روی استخراج معادن افغانستان گذاشته اند و قراردادهای بزرگی را با شرکت های داخلی و خارجی امضا کرده اند.
این گروه قرارداد استخراج معدن نفت حوزه نفتی «آمو دریا» را با شرکت های چینایی امضا کرده است و قرارداد استخراج مس عینک را با این کشور نیز مدار اعتبار دانسته است.
در هفت قرارداد بزرگ استخراج معدن که در روزهای اخیر امضا شد، نیز شرکت های از چین، بریتانیا، ترکیه و ایران دخیل هستند.
طالبان در حالی این قراردادها را امضا می کنند که قوانین حکومت سابق افغانستان را مدار اعتبار نمی دانند و حکومت سرپرست آنها بر اساس فرامین و دستورات ملا هبت الله آخندزاده، رهبر این گروه اداره می شود.
از سوی دیگر، تا اکنون هیچ کشوری حکومت سرپرست این گروه را در افغانستان به رسمیت نشناخته است و به همین دلیل امضای قراردادهای بزرگ معدن با این گروه سئوال برانگیز دانسته می شود.
در تازه ترین مورد، شورای مقاومت ملی برای نجات افغانستان که متشکل از رهبران سیاسی و مقامات حکومت پیشین این کشور است، به امضای قرارداد استخراج معادن از سوی طالبان با شرکت های داخلی و خارجی واکنش نشان داده و گفته که این گروه «صلاحیت قانونی» این کار را ندارد.
در اعلامیه این شورا آمده است که طالبان بر اساس یک «توطئه» بر سرنوشت افغانستان مسلط شده اند و »هیچگونه وجاهت شرعی، حقوقی و قانونی و صلاحیت تصمیمگیری در مورد معادن را ندارند.»
این شورا افزوده که که معادن افغانستان سرمایه ملی و دارایی مردم این کشور است و تصمیم گیری در مورد آن از صلاحیت نظام های مشروع و ممثل اراده مردم است.
پیش از این و در پی امضای قرارداد استخراج نفت از سوی طالبان با چین، اشرف غنی رئیس جمهور پیشین این کشور و امرالله صالح معاون او، گفته بودند که طالبان معادن افغانستان را «به حراج» گذاشته اند.
حقوق دانان نیز امضای قرارداد استخراج معادن از سوی طالبان را «غیرقانونی» می دانند و می گویند که این گروه نه مشروعیت داخلی دارند و نه مشروعیت بین المللی و به همین صلاحیت تصمیم گیری در مورد «سرمایه ملی» افغانستان را ندارند.
طالبان در بیست سال گذشته نیز متهم به «غارت» معادن افغانستان بودند و گفته می شد که این گروه در مناطق تحت کنترل خود، معادن را به صورت غیرقانونی استخراج و از این طریق هزینه جنگ خود را تأمین می کنند.
منبع: اکوفارس
کلیدواژه: بانک مرکزی شاخص بورس افزایش قیمت طلای جهانی قیمت روز خودرو معادن افغانستان قرارداد استخراج امضای قرارداد استخراج معادن بررسی ها اشرف غنی امضا شد
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت ecofars.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «اکوفارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۶۱۲۴۱۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
طالبان افغانستان برای جذب توریست خارجی دست به کار شدهاند
در سال ۲۰۲۱، طبق آمار رسمی تنها ۶۹۱ توریست خارجی به افغانستان سفر کرده؛ در سال ۲۰۲۲، این رقم به ۲۳۰۰ نفر افزایش یافت و پارسال به رقم ۷ هزار نفر رسید.
به گزارش عصر ایران، یک رسانه با انتشار گزارشی از شهر کابل، از تلاش دولت طالبان برای جذب گردشگران خارجی خبر داده است.
در این گزارش آمده است:
حدود ۳۰ مرد در یک کلاس درس در کابل جمع شده اند، که بخشی از اولین گروه دانشجویی در یک موسسه تحت مدیریت طالبان است که قرار است متخصصان گردشگری و مهمان نوازی را آموزش میدهد.
این افراد قرار است پس از اتمام دوره در بخشهای مختلف صنعت گردشگری مشغول به کار شوند. یک دانشجو مدل است و دیگری ۱۷ ساله است که هیچ سابقه شغلی ندارد.
دانشجویان در سنین، سطح تحصیلات و تجربه حرفهای متفاوتی هستند. همه آنها مرد هستند - زنان افغان از تحصیل بیشتر از صنف ششم منع شده اند.
حاکمان افغانستان عمدتا به دلیل اعمال محدودیتهایشان بر زنان و دختران در صحنه جهانی نام خوشی ندارند. اقتصاد این کشور بسیار خراب است، زیرساختها ضعیف و فقر زیاد است.
با این حال، خارجیها به دلیل کاهش شدید خشونت، افزایش ارتباطات پروازی با مراکزی مانند دبی، به این کشور سفر میکنند. اعداد زیاد نیستند و در واقع طی دهههای گذشته هرگز نبوده اند.
در سال ۲۰۲۱، طبق آمار رسمی تنها ۶۹۱ توریست خارجی به افغانستان سفر کرده؛ در سال ۲۰۲۲، این رقم به ۲۳۰۰ نفر افزایش یافت و پارسال به رقم ۷ هزار نفر رسید.
"محمد سعید" رئیس اداره توریسم در کابل گفت که بزرگترین گروه بازدیدکنندگان خارجی از کشور چین به دلیل نزدیکی و جمعیت زیاد آن است. البته از نظر او افغانستان نیز نسبت به برخی از همسایگان خود برتریهایی دارد.
سعید گفت: آنها به من گفته اند که نمیخواهند به پاکستان بروند، زیرا خطرناک است و مورد حمله قرار میگیرند. این را ژاپنیها به من هم گفته اند. این برای ما خوب است.
اما مشکلاتی جدی هم در روند جذب گردشگر خارجی هم دارد.
دسترسی به ویزا دشوار و پرهزینه است. بسیاری از کشورها پس از بازگشت طالبان به قدرت، روابط خود را با افغانستان قطع کردند و هیچ کشوری آنها را به عنوان حاکمان قانونی کشور به رسمیت نمیشناسد.
سفارتخانههای افغانستان یا تعطیل شدند یا فعالیتهای خود را متوقف کردند. جنگ قدرت بین سفارتخانهها و کنسولگریهای افغانستان متشکل از افرادی از دولت سابق مورد حمایت غرب و آنهایی که تحت کنترل کامل دولت طالبان هستند، وجود دارد.
سعید میپذیرد که موانعی برای توسعه گردشگری افغانستان وجود دارد، اما گفت که برای غلبه بر آنها با وزارتخانهها همکاری میکند.
هدف نهایی او رسیدن به شرایط صدور ویزا در بدو ورود برای گردشگران است، اما ممکن است سالها با آن شرایط فاصله داشته باشد. شبکه جادهای که در برخی نقاط کشور نیمه آسفالت است یا وجود ندارد، مشکلاتی دارد و خطوط هوایی تا حد زیادی از حریم هوایی افغانستان اجتناب میکنند.
شهر کابل به عنوان پایتخت بیشترین پروازهای بین المللی را دارد، اما هیچ فرودگاه افغانستان مسیر مستقیم با بازارهای توریستی بزرگ مانند چین، اروپا یا هند ندارد.
علیرغم چالشها، سعید میخواهد که افغانستان به یک پایگاه بزرگ گردشگری تبدیل شود، جاه طلبیای که به نظر میرسد توسط رهبران ارشد طالبان حمایت میشود.
او در این زمینه گفت: من به دستور بزرگان (وزرا) به این بخش فرستاده شده ام. آنها باید به من اعتماد کنند، زیرا مرا به این مکان مهم فرستاده اند.
دانشجویان مشغول تحصیل در موسسه گردشگری کابل هم آرزوهایی دارند. "احمد مسعود تلاش" مدل افغان که در موسسه تحصیل میکند، میخواهد در مورد مکانهای زیبای افغانستان پستهای اینستاگرامی بگذارد و تاریخچه آنها را برای ارایه رسانهای بیاموزد.
"سمیر احمدزی" فارغ التحصیل دانشکده بازرگانی، میخواهد یک هتل باز کند، اما فکر میکند که ابتدا باید درباره گردشگری و مهمان نوازی بیشتر بداند.
احمدزی گفت: آنها (توریستهای خارجی) مدام میشنوند که افغانستان عقب مانده و درگیر فقر و جنگ است. ما ۵ هزار سال تاریخ داریم. باید صفحه جدیدی درباره افغانستان ایجاد شود.
کلاسها شامل صنایع دستی افغانستان و مبانی مردم شناسی است.
یک موضوع غیررسمی نحوه تعامل با زنان خارجی و اینکه چگونه رفتار یا عادات آنها میتواند با آداب و رسوم و احکام محلی تضاد داشته باشد. به عنوان مثال میتوان از سیگار کشیدن یا غذا خوردن زنان در ملاء عام، اختلاط آزادانه با مردانی که از نظر خونی یا ازدواج با آنها ارتباطی ندارند، باشد.
طالبان یک محدودیت جدی در زمینه نحوه پوشش زنان در اجتماع وضع کرده و الزاماتی را برای آنها برای داشتن سرپرست مرد یا محرم در هنگام سفر وضع کرده اند. با این قوانین صرف غذا، سفر به تنهایی و معاشرت با زنان دیگر در جمع سختتر شده است. با بسته شدن سالنهای ورزشی به روی زنان و ممنوعیت سالنهای زیبایی، مکانهای کمتری وجود دارد که آنها بتوانند بیرون از خانه همدیگر را ملاقات کنند.
"سرنا" تنها هتل پنج ستاره این کشور، به نشانه آماده شدن این کشور برای بازدیدکنندگان خارجی بیشتر، پس از یک ماه تعطیلی، سالن اسپا و زنانه خود را برای زنان خارجی بازگشایی کرده است.
اتباع خارجی برای دسترسی به خدمات باید پاسپورت خود را نشان دهند. ورود زنان افغانستانی به این محل ممنوع است.
محدودیتهای زنان و دختران افغان بر شرکتهای مسافرتی خارج از کشور فشار میآورد، زیرا آنها میگویند که سعی میکنند با اهدای کمکهای مالی، حمایت از پروژههای محلی یا فقط بازدید از مشاغل خانوادگی، بر جنبه مثبت تعاملات فرهنگی تمرکز کنند.
طالبان افغانستان برای جذب توریست خارجی دست به کار شده اند
"شین هوران" بنیانگذار "راکی رود تراول" گفت که سفر به افغانستان نباید به عنوان تایید دولت یا رژیم سیاسی خاص تلقی شود.
در نهایت، هدف باید حمایت از شیوههای گردشگری مسئولانه باشد که به طور مثبت به اقتصاد محلی کمک میکند و احترام و درک متقابل را تقویت میکند.
او گفت که هیچ نظری از سوی مقامات در مورد آنچه که گروههای تور دیدهاند یا انجام دادهاند وجود ندارد و این شرکت از نزدیک با یک سازمان حقوق زنان در افغانستان همکاری میکند. هوران افزود: درصدی از هزینه تور صرف حمایت از برنامههای این سازمان شد.
هیچ زنی در موسسه گردشگری و مدیریت هتلداری وجود ندارد. دانشجویان مرد مشغول تحصیل به این موضوع اشاره نمیکنند. اما یک مسئول در اداره گردشگری به این موضوع اشاره میکند.
این مقام که از ترس نخواست نامش فاش نشود، گفت: این یک وضعیت دلخراش است. حتی اعضای زن خانواده میپرسند که آیا میتوانند اینجا درس بخوانند. اما با تغییر دولت، سیاست تغییر کرد. زنانی که پیش از به روی کار آمدن طالبان در این موسسه درس میخواندند هرگز برنگشتند و فارغ التحصیل نشدند.